​

 

In mijn werk als coach in gezinnen en leerlingbegeleider op het voortgezet en primair onderwijs, heb ik met veel volwassenen, jongeren en kinderen gesproken over allerlei levenszaken. Ik was altijd op zoek naar mogelijkheden en middelen om mensen iets te bieden waardoor ze zèlf konden zien en ervaren wat ze het beste konden en wilden doen en denken. Ik vroeg me altijd af: hoe kan ik het beste een ander helpen zichzelf te helpen?

​

Vanuit die zoektocht is Teken je gesprek ontstaan. Het biedt de mogelijkheid om in een compassievolle sfeer feiten, gedachten en gevoelens van elkaar los te maken en hierin orde en/of overzicht te creëren.

 

Naast overzicht, heb je tijd en stilte nodig om jezelf te kunnen helpen. Zittend naast de probleemdrager ben ik betrokken aanwezig - maar ben ik stil. Ik geef de probleemdrager mijn vertrouwen dat hij zichzelf kan helpen. In de stilte worden ontdekkingen gedaan, die ik waarschijnlijk niet voor diegene zou kunnen doen.

​

Dus: ik wacht. Luister. En ik teken/schrijf op wat er gezegd wordt. En ik ben stil. En ik wacht. En ik vraag. En ik laat de ander vertellen, denken en ontdekken. In de ontspannen rust en stilte, zonder oordeel.

​