Om iemand te helpen, zichzelf te helpen is het nodig dat je in je begeleiding een basishouding hebt van compassie en rust en dat je stil kunt zijn. Je draagt daarmee bij aan het ontstaan van ruimte en ontspanning bij de probleemdrager, om - met compassie voor zichzelf - na te kunnen denken en tot inzichten te komen.
De basishouding van Teken je gesprek:
​
De begeleider voert het gesprek op een open en neutrale manier en vanuit een niet oordelende houding. De stilte speelt een grote rol. De begeleider schrijft in passende kleuren en tekent in symbolen precies dát op wat de probleemdrager vertelt. Door deze basishouding ontstaat er een sfeer waarin de probleemdrager zich gehoord, serieus genomen en geaccepteerd voelt.
Regie
Het is essentieel dat de probleemdrager de regie heeft en daarom wordt alléén wat híj zegt, kernachtig in zijn eigen woorden opgeschreven. Hij kan vertellen over dat wat hij het belangrijkste vindt of het liefst zou willen veranderen. Hij ziet zijn eigen woorden in de tekening staan. Er worden ontdekkingen gedaan: Zowel kinderen, jongeren als volwassenen komen tot diepe inzichten en vinden motivatie om hun leven te veranderen - omdat ze dat zèlf willen. Daarna is het tijd om samen een plan te maken over hoe iemand zijn verandering tot stand wil en kan brengen.
​
Zonder oordeel
Dus: wacht, luister, vraag zo nu en dan door en teken en schrijf op wat er gezegd wordt.
Wees stil.
Wacht.
Laat de ander vertellen, denken en ontdekken in de ontspannen rust en stilte, zonder oordeel.
Het is verrassend te ervaren dat je met Teken je gesprek als hulpverlener meer achterover kunt leunen en toch zoveel resultaat boekt.
